استمرار نظام علوی، به رهبری حضرت علی علیه‌السلام در تداوم نظام نبوی، از اندیشه‌های راهبردی حضرت فاطمه علیهاالسلام است که در مدافعه و مبارزه برای تبیین مبانی و تحقّق عملی آن در جامعه، از جان خویش نیز مایه گذاشت. حضرت فاطمه علیهاالسلام بهعنوان نمونه‌ای از انسان کامل در مکتب اسلام، پس از درگذشت رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله، در کنار دینداری و پارسایی، در نقش یک کنشگر سیاسی ـ اجتماعی، در دفاع از رهبری علوی، به موضع‌گیری و اقدام عملی پرداخت. او برای دفاع از رهبری و نظام علوی، در دو خطبهی کبیره و صغیرهی خویش، با تبیین تحوّلات جامعهی اسلامی و دگرگونی‌های پدیدآمده در میان امت، به روشنگری و آگاهی‌بخشی پرداخت. در این مقاله، به روش توصیفی ـ تحلیلی، با تأکید بر خطابه‌های حضرت زهرا علیهاالسلام در برابر تحولات جامعه در آغاز عصر خلافت اسلامی، موضع آن حضرت بررسی شده است. یافته‌ی این پژوهش نشان می‌دهد که مبارزه‌ی حضرت علیهاالسلام در متن رسالت دینی و مبتنی بر بصیرت قرآنی، مبارزه‌ای مکتبی برای استقرار نظام علوی به امامت حضرت علی علیه‌السلام در برابر شیخوخیت قرشی و نظام خلافت برآمده از گفتمان سقیفه بود.
)